در این ساختار، صفحات روکشدار گچی بر روی یک زیرسازی فلزی که به دیوار زمینه متصل است، پیچ می شوند. وجود فاصله آزاد میان صفحات و دیوار زمینه، فضای تاسیساتی مناسبی جهت نصب لایه عایق ایجاد می نماید و عبور تاسیسات الکتریکی و مکانیکی، آن هم بدون نیاز به شیارزنی* ، ایجاد می نماید.این نوع پوشش کاری راه حل مناسبی جهت غلبه بر مشکلات اجرایی دیوار زمینه، نظیر ناشاقولی وناصافی دیوار و یا شرایط نامناسب جهت اتصال پرلفیکس (رطوبت، میزان جذب، آلودگی و…) می باشد. به طور مثال با این روش می توان یک پوشش برای دیوارهای برشی بتنی (که پوشش با سایر اندودها بر روی آن دارای محدودیت است) ایجاد نمود. با استفاده از این ساختار، پوشش کاری با ارتفاع تا ۱۰ متر قابل اجرا می باشد.
* قرار گیری تاسیسات در فضای خالی میان لایه پوششی و دیوار زمینه و دفن نشدن آن در داخل مصالح بنایی، علاوه بر رفع مسئله خوردگی و کاهش هزینه تعمیرات، دسترسی به تاسیسات و تعمیرات و نگهداری در مرحله بهره برداری را نیز آسان می نماید
بر گرفته از سایت کناف ایران
کل مطالب : 77 کل نظرات : 3
افراد آنلاين : 1 تعداد اعضا : 13 نمایش امروز : 20 نمایش ديروز : 84بازدید کننده امروز : 5بازدید کننده ديروز : 36 ورودی گوگل امروز : 0 ورودی گوگل ديروز: 1 بازديد هفته : 938 بازديد ماه : 2,276 بازديد سال : 16,649 بازديد کلي : 176,589 آي پي : 3.145.101.192 مرورگر : Safari 5.1 سيستم عامل : 